Diagnostyka

Badania patomorfologiczne

Badanie patomorfologiczne jest absolutnie niezbędne przed podjęciem leczenia onkologicznego. Dopóki nie ma wyniku badania patomorfologicznego, można tylko przypuszczać, że zmiana widoczna podczas badania tomograficznego klatki piersiowej jest nowotworem złośliwym. Najważniejsze jest jednak rozpoznanie mikroskopowe.

Cele badania patomorfologicznego w diagnostyce raka płuca obejmują ustalenie typu i podtypu histologicznego oraz zasięgu nowotworu, różnicowanie zmian pierwotnych i wtórnych, określenie stanu tzw. marginesów chirurgicznych oraz wykrycie zaburzeń genetycznych o istotnym znaczeniu dla wyboru leczenia systemowego.

Podstawowe badania w ramach patomorfologicznej diagnostyki raka płuca obejmują:

• histologiczną ocenę wycinka pobranego w czasie bronchofiberoskopii;
• cytologiczną ocenę wymazu lub popłuczyn z oskrzeli;
• histologiczną lub cytologiczną ocenę materiału uzyskanego za pomocą biopsji przez ścianę klatki piersiowej, oskrzela lub przełyku.

Badanie histologiczne materiału tkankowego pozwala dokładnie określić typ i podtyp nowotworu oraz ułatwia rozszerzenie zakresu badań molekularnych (szczególnie ważne w przypadku wyboru leczenia systemowego poprzedzającego leczenie miejscowe oraz u chorych, którzy nie kwalifikują się do operacji). Odpowiednia ilość dobrego jakościowo i prawidłowo zabezpieczonego materiału cytologicznego (najlepiej w postaci cytobloków) umożliwia wiarygodne ustalenie wyników.