Diagnostyka

Biopsja gruboigłowa

Biopsja gruboigłowa pozwala pobrać do badania wycinek, czyli fragment tkanki nowotworowej. Poprzez wkłucie w guz grubszej igły możliwe jest pobranie ”słupka” tkanki nowotworowej.

Badanie wykonuje się w znieczuleniu miejscowym tzw. nasiękowym. Poprzez wkłucie igły podaje się lek znieczulający podskórnie i do tkanek miękkich znajdujących się na drodze planowanej biopsji.
Następnie wykonuje się nacięcie skóry długości około 1-2mm i wprowadza grubszą igłę poprzez tkanki aż do guza.
Czynność tą powtarza się 2-3 razy, a uzyskany materiał konserwuje się w roztworze formaliny.

Tak pobrany i utrwalony materiał biologiczny trafia do Pracowni Patomorfologii i podlega dalszej obróbce, tj. barwieniu, zatapianiu w parafinę i krojeniu. Tak powstały preparat na szkiełku mikroskopowym analizowany jest przez specjalistę patomorfologii.

Biopsją gruboigłowa ma większą wartość diagnostyczną, ponieważ podczas biopsji przy pomocy grubej igły otrzymuje się fragment tkanki o kształcie walca, który poddaje się badaniu histopatologicznemu. Natomiast w trakcie biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej uzyskuje się jedynie rozmaz komórkowy, który umożliwia cytologiczną ocenę pojedynczych komórek, ale struktura tkanki nie jest widoczna. Biopsję cienkoigłowa wykonuje się zasadniczo przy przeciwwskazaniach do gruboigłowej.  

Wynik badania histopatologicznego z biopsji gruboigłowej wydawany jest najczęściej w ciągu 7-14 dni od badania.

Biopsja cienkoigłowa

Biopsja cienkoigłowa - (BAC - biopsja aspiracyjna cienkoigłowa) - przy pomocy cienkiej igły zasysa się komórki z guza do badania cytologicznego czyli badania określającego istnienie komórek nowotworowych (często możliwe jest określenie typu tych komórek).

Materiał można pobrać zarówno ze zmian umieszczonych pod skórą, w tkance podskórnej (jak np. węzły chłonne dołów nadobojczykowych), jak i ze zmian położonych w płucu i śródpiersiu.

Badanie wykonuje się bez znieczulenia, gdyż wkłucie cienkiej igły w tkanki Pacjenta nie jest dla niego bolesne. Porównać je można z wykonaniem zastrzyku. Następnie po przyłożeniu sondy USG lub na stole aparatu TK wkłuwa się w patologiczną zmianę igłę i przemieszczając ją w obrębie guza zasysa komórki patologicznej zmiany do strzykawki. Ze strzykawki materiał nanoszony jest na szkiełko do badania mikroskopowego, utrwalany, barwiony i po tych czynnościach analizowany przez specjalistę patomorfologa.

Wynik badania cytologicznegoz biopsji cienkoigłowej wydawany jest najczęściej w ciągu 1 doby od badania.

Kriobiopsja

Kriobiopsja przezoskrzelowa płuc (ang. transbronchial lung cryobiopsy, TBLC)  to nowoczesna procedura przydatna w diagnostyce i paliatywnym leczeniu nowotworów płuc. To nowa technika pobierania próbek do badań. Jest mniej inwazyjna niż tradycyjna biopsja bronchoskopowa. Pozwala też na pobranie większej ilości tkanki i w lepszej jakości.

Zabieg polega na wprowadzeniu do drzewa oskrzelowego za pomocą bronchoskopu specjalnej sondy o bardzo niskiej temperaturze (ok. –50 stopni Celsjusza) i przytknięciu jej do zmiany nowotworowej. Przymarznięty fragment pobiera się do badań. 

Kriobiopsja wykonywana nową metodą uległa znacznemu uproszczeniu - nie używa się podczas niej sztywnego bronchoskopu, a dzięki temu nie trzeba pacjenta znieczulać ogólnie, a badanie można wykonać w tzw. płytkiej sedacji.

W miejsce bronchoskopu sztywnego, zastosowany jest cewnik, którego zadaniem jest zabezpieczenie przed krwawieniem w zestawie z giętkim bronchoskopem. Taki zestaw wprowadzany jest do układu oddechowego, a przez bronchoskop cienki, wprowadzana jest kriosonda, którą zamraża się fragment tkanki i pobiera do badania.

Materiał trafia do pracowni patomorfologii w celu wykonania badań. Wynik wydawany jest najczęściej od 7 do 14 dni od momentu badania.