Leczenie

Leczenie celowane (molekularne)

W obrębie typu niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) występują typy: gruczołowy, płaskonabłonkowy oraz wielkokomórkowy. To ważne, aby na etapie diagnostyki uzyskać odpowiedź na to, z jakim typem i podtypem raka płuca mamy do czynienia z uwagi na to, że są to kluczowe informacje w planowaniu leczenia.

Jeśli będziemy mieli do czynienia z niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP), kolejnym krokiem powinno być przeprowadzenie badań genetycznych, które mogą ujawnić określone mutacje w guzie. Najczęściej występuje mutacja w genie EGFR (ok. 10-15% pacjentów) oraz rearanżacja ALK (5%). Kolejne pod względem częstości występowania są mutacje ROS1 i BRAF (kodon V600) – u ok. 1-2% pacjentów ze zdiagnozowanym rakiem gruczołowym płuca. Coraz więcej mutacji jest wskazaniem do leczenia celowanego, które może dać lepsze efekty terapeutyczne. Jest to związane z tym, że określone zaburzenia molekularne powodują, że komórki nowotworu są wrażliwe na podawany lek. Leczenie tego rodzaju polega na stosowaniu leków, które blokują określone „cele” (rearanżacje, mutacje), które powodują, że komórki nowotworowe namnażają się. Dzięki temu wzrostu guza jest blokowany, a nawet guz maleje z uwagi na śmierć takich komórek. Dlatego pacjenci, u których rozpoznano zaawansowanego raka gruczołowego płuca powinni być kierowani na tym etapie na badania molekularne.

Immunoterapia

W odróżnieniu od innych form leczenia, immunoterapia nie działa wprost na komórki nowotworowe. Pobudza natomiast układ immunologiczny do działania i zwalczania choroby.  W Polsce jest to coraz bardziej popularna metoda leczenia, jednak nie jest przeznaczona dla każdego, a jej zastosowanie zależne jest od ogólnej kondycji/stanu zdrowia, występowania innych chorób, rodzaju raka płuca a także od jego stadium.

W przypadku wdrożenia leczenia immunoterapią, istotnym może być wykonanie badania polegającego na oznaczeniu ekspresji białka PD-L1 w tkance nowotworowej. Należy je wykonać u wszystkich osób z zaawansowanym niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP), zarówno o typie płaskonabłonkowym, gruczołowym, jak i pozostałych typach. Oznaczenie ekspresji PD-L1 jest również wskazane u części osób z chorobą ograniczoną do płuca. Jednak w niektórych wskazaniach klinicznych, można być kandydatem/-ką do leczenia immunoterapią, niezależnie od statusu białka PD-L1. Dlatego ważne, aby zapytać swojego lekarza, czy kwalifikujesz się do leczenia immunologicznego.

Chemioterapia

Wyleczenie Pacjenta onkologicznego polega na całkowitym i trwałym usunięciu wszystkich komórek nowotworowych z jego organizmu. W przypadku nowotworu o niskim stadium zaawansowania i niskiej złośliwości, efekt taki można uzyskać poprzez chirurgiczne usunięcie tkanki nowotworowej. W wyższych stadiach zaawansowanych wyleczenie raka jest możliwe po wprowadzeniu chemioterapii.

Chemioterapia stanowi współcześnie jedną z  metod systemowego leczenia nowotworów złośliwych. W zależności od indywidualnych wskazań może być stosowania samodzielnie, lub w połączeniu z pozostałymi metodami leczenia nowotworów (leczenie operacyjne, radio-, immunoterapia).

Agresywność nowotworów złośliwych zależy od szybkości, z jaką jego komórki dzielą się i tworzą kolejne „pokolenia”. Wraz z rozrastaniem się guza zwiększa się prawdopodobieństwo, że dotrze on do pobliskich naczyń chłonnych i krwionośnych, poprzez które rozniesie się do innych części organizmu tworząc przerzuty.

Istotą i nadrzędnym celem działania chemioterapii jest próba zniszczenia w organizmie chorych komórek, które wymknęły się spod nadzoru układu odpornościowego poprzez podanie pacjentowi leków cytostatycznych.